In het oude Griekenland kende men twee goden die elkaars tegenstrevers waren. Apollo was de god van orde en harmonie, Dionysos stond voor de verwarrende kant van het bestaan. Hoe zit dat bij mediteren? Doen beide goden mee?

Er heerst op het schilderij van Monet een sfeer van nu, alleen maar nu. Indringend zo’n winterochtend, om stil van te worden. Een meditatief moment bij uitstek…

Heidegger is de filosoof van het existentialisme. In zijn hoofdwerk Sein und Zeit bepleit hij een open opstelling naar bestaansvragen rond eindigheid en noodlot. Aards mediteren sluit daar mooi op aan.

Bij mediteren valt vaak het woord stilte. We gebruiken het woord gemakkelijk. Maar waar staat het voor? Het heeft iets ongrijpbaars, als natte zeep glipt het tussen je vingers. Lees en zoek mee naar zinnen over stilte. Bedenk ook je eigen herinneringen aan stilte.

Wat gebeurt er eigenlijk tijdens mediteren? Bij die vraag staan we stil. We laten ons daarbij inspireren door het schilderij van Rembrandt ‘De filosoof in meditatie’. Mediteren kent ‘licht en donker’ net als het schilderij van Rembrandt.

Wat hebben humanistische levenskunst en mediteren met elkaar gemeen? Voeden die twee elkaar? Een aardse meditatievorm sluit goed aan bij het beoefenen van humanistische levenskunst.

We worden dagelijks overspoeld door een wirwar aan prikkels. Een oceanische hoeveelheid informatie overstroomd ons. Overal verlokkingen en verleidingen. Ga er maar aan staan! Kan mediteren het tij enigszins keren?

Rituelen zijn zo gek nog niet. Het zijn terugkerende gewoontes met een meerwaarde. Ze geven structuur in de onoverzichtelijkheid van het leven. Mediteren ís zo’n ritueel. Een aanrader!